Kazimierz Krawczyk jest lekarzem z polskim i norweskim obywatelstwem. Posiada szerokie doświadczenie w zakresie medycyny zdobyte w Polsce, Norwegii oraz na praktykach zagranicznych. Między innymi w Tybecie gdzie obok normalnej działalności medycznej udzielanej miejscowej ludności uczestniczył również w programie badania nad możliwością koordynacji zdobyczy tradycyjnej medycyny tybetańskiej z osiągnięciami współczesnej medycyny zachodniej. Na Grenlandii gdzie jako jedyny lekarz, na wschodnim wybrzeżu świadczył pomoc medyczną ostatniej na świecie utrzymującej się wyłącznie z myślistwa niewielkiej społeczności Inuitów. Na koniec w Peruwiańskiej Amazonii, gdzie pracował w kilkutysięcznej kolonii trędowatych San Pablo znanej światu z „Dzienników Motocyklowych” Che Guevary. Doktor Krawczyk swoje doświadczenie zawodowe rozpoczynał na Wydziałach Patologii w Akademii Medycznej w Gdańsku i kontynuował je na Fakultecie Medycznym Uniwersytetu w Oslo 1977-1982.

W Latach Stanu Wojennego 1982-1985 koordynował pomoc przekazywaną z Norwegii do Polski przez katolickie i protestanckie instytucje charytatywne.

W latach 1985 – 1990 Pracował jako lekarz w kilku jednostkach administracyjnych Północnej Norwegii, w niektórych przypadkach pełnił tam równolegle obowiązki szefa służby zdrowia w strukturach administracyjnych owych jednostek.

W roku 1989 założył w Polsce Stowarzyszenie Społeczno-Gospdarcze stawiające sobie za cel społeczny i gospodarczy rozwój swego rodzinnego regionu - Warmii.

W ramach działalności Stowarzyszenia powołał firmę telekomunikacyjną i rozpoczął współpracę z Norweskim Telecomem.

W latach 1990-1998 był stypendystą Norweskiego Telecomu. Program tego stypendium obejmował poznanie problemów związanych z digitalizacją, prywatyzacją oraz nadzorem i kierownictwem przedsięwzięć gospodarczych. W całym tym czasie utrzymywał regularny kontakt z Wydziałem Telemedycyny Uniwersytetu W Tromsø, którego badania w dużym stopniu finansował właśnie Norweski Telecom.

W 1999-2003 został prezesem firmy telekomunikacyjnej a zaraz potem również firmy budowlanej, którą w ramach stowarzyszenia powołał w celu zainicjowania w Polsce programu, tak zwanego dostępnego budownictwa mieszkaniowego. Równolegle założył i prowadził Izbę gospodarczą, na której potrzeby wydawał periodyk propagujący zasady etyki i moralności w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym. W tym czasie był też Szefem Grupy Technicznej przy Premierze Janie Olszewskim do spraw telematyki i telekomunikacji oraz doradcą Wicepremiera Goryszewskiego. W 2004 powrócił do zawodu lekarza jako tak zwany Pierwszy Lekarz Komunalny w najbardziej na północy leżącej jednostce administracyjnej Norwegii, Gamvik.

Równolegle rozpoczął tam pięcioletni program specjalizacyjny w zakresie medycyny pierwszego kontaktu, którego wymagania wypełnił w roku 2009. W ramach tego programu zaliczył roczny okres pracy w szpitalu nastawionym na leczenie przypadków chronicznych dolegliwości bólowych, rehabilitacji pourazowej oraz inwalidztwa o zróżnicowanych etiologiach.

W 2009-2017 pracował jako lekarz pierwszego kontaktu w miejscowości Kvalsund leżącej w niedalekim sąsiedztwie w stosunku do wspomnianego wyżej Gamvik.

W lutym 2018 roku wrócił do Polski i w ramach Stowarzyszenia podjął działalność w zakresie budownictwa jako współudziałowiec firmy deweloperskiej. Płynące stąd środki finansowe w całości służą realizacji zadań statutowych powołanej przez niego w 2019 roku fundacji Święty Olaf, której celem jest Podtrzymanie i Rozwój Katolickiej Tożsamości Narodu Polskiego.